دست خالی ضدانقلاب برای «مسئله‌سازی»
تاریخ انتشار: ۸ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۱۸۷۶۵۱
پس از گذشت حدود ۵۳ روز از آغاز جنگ در غزه، نه‌تنها رژیم‌صهیونیستی نتوانسته از بحران‌های ناشی از ضربه «مهلک» و «تحقیرکننده» خلاصی یابد، بلکه اکنون شاهدیم جریان‌های ضدانقلاب نیز از این بحران‌ها متاثر شده‌اند و چالش‌های مبتلابه تل‌آویو گریبان آنان را نیز گرفته است. نکته اینجاست که بررسی فعالیت‌های حدود ۲ ماه اخیر جریان‌های معاند و ضدانقلاب نشان‌دهنده ناکامی فراگیر آنان در به نتیجه رساندن پروژه‌هایی است که رویکرد محوری «مسئله‌سازی» برای جمهوری‌اسلامی را پیگیری می‌کرد و می‌کوشید از این مسیر راهبرد «بحران‌سازی برای نظام» را جامه‌عمل بپوشاند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اکنون اما به‌دنبال آغاز جنگ در غزه، آنچه طی هفته‌های اخیر بیش از پیش نمود یافته، تغییر اولویت‌ها در تل‌آویو و قطع حمایت‌های آموزشی، مالی و تجهیزاتی از جریان‌ها و چهره‌های ضدانقلاب است؛ موضوعی که سبب شده اینگونه جریان‌ها، سرخورده‌تر از قبل، در پیگیری اهداف ترسیم‌شده‌شان ناتوان‌تر از قبل باشند. در این میان اما بیان چند نکته در این زمینه از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است:
نخستین نکته این است که با درگیر شدن رژیم‌صهیونیستی در جنگ غزه و مواجه شدن تل‌آویو با بحران‌های متکثر در حوزه‌های مختلف و ناتوانی در به‌دست‌آوردن پیروزی در مقابل رزمندگان مقاومت فلسطینی، ادامه حمایت از جریان‌های معاند و بازوهای رسانه‌ای آنان، از دستور کار مقام‌های دولت رژیم‌صهیونیستی خارج شده است. این موضوع زمینه‌ساز بروز بحران‌های متعددی برای برخی رسانه‌های فارسی‌زبان خارج‌نشین شده است؛ تا جایی که شاهد بودیم برخی از این رسانه‌ها برای ادامه فعالیت‌های خود با بحران مالی مواجه شده‌اند و ناتوان از ادامه فعالیت، کفگیر اقدام‌های ضدایرانی‌شان نیز به ته دیگ خورده است.
موضوع مهمی که در شرایط کنونی باید به آن توجه کرد، این است که رژیم‌صهیونیستی، به‌عنوان «کارفرمای جریان‌های ضدایرانی»، با توجه به بحران‌های عدیده‌ای که در سرزمین‌های اشغالی با آن مواجه شده است، از ادامه حمایت‌های خود از معاندان بازمانده؛ حمایت‌هایی که تا پیش از این در ۲ حوزه ویژه «آموزش» و «مالی-تجهیزات» متمرکز شده بود اما اکنون از استمرار حمایت‌ها، به‌ویژه در ۲ حوزه پیش‌گفته بازمانده است. بنابراین، این موضوع ضدانقلاب را با چالش‌های عدیده‌ای مواجه کرده و سبب شده آنان در پیگیری اهداف خود و پیشبرد پروژه‌های «بحران‌سازی» ناکام بمانند.
از سوی دیگر تنش‌ها و اختلاف‌های ملموسی که به‌دنبال وارد آمدن ضربه مهلک «طوفان‌الاقصی»، در ساختار سیاسی این رژیم پدید آمد، سبب سردرگمی در سیاست‌های منطقه‌ای این رژیم شد و پیشبرد راهبردهای ضدایرانی آنان را نیز ناکام گذاشت. بنابراین برخی کارشناسان معتقدند در شرایط کنونی و با توجه به تهدیدها و بحران‌هایی که این رژیم از ناحیه محورمقاومت و به‌ویژه جمهوری‌اسلامی، احساس می‌کند، مقام‌های تل‌آویو از گسترش دامنه درگیری نگران هستند و این موضوع بر عملکرد جریان‌های ضدانقلاب نیز تأثیر گذاشته و چهره‌های معاند را با سردرگمی مواجه کرده است.
بررسی رویکردهای رسانه‌ای جریان‌های معاند طی بیش از ۵۰ روز گذشته، نشان می‌دهد آنان بیش از هر چیز، در پی ادای دین به کارفرمای صهیونیست خود هستند و دراین مسیر از ماله‌کشی بر هیچ جنایتی روی‌گردان نیستند. بر این اساس هم بود که با وجود اینکه رژیم‌صهیونیستی طبق آمارها، تاکنون بیش‌از ۱۵ هزار فلسطینی را به شهادت رسانده و بخش زیادی از آنان را کودکان و زنان تشکیل می‌دهند، اما رسانه‌های ضدانقلاب همچنان راهبرد حمایت از چنین جنایاتی را درپیش گرفته‌اند. جالب اینجاست، در شرایطی که مردم و رسانه‌های سراسر دنیا، حتی در قلب اروپا و آمریکا، طی هفته‌ها و روزهای اخیر جنایات رژیم صهیونیستی را در غزه با برپایی راهپیمایی‌های میلیونی محکوم کرده‌اند اما جریان‌ها و رسانه‌های ضدانقلاب در حال انجام وظایف متقابل خود هستند و با ابزارها و شیوه‌های مختلف، رویکرد همدلانه‌ای را در قبال این رژیم در پیش گرفته‌اند.
شهریار حیدری؛ نایب‌رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس
کد خبر 811611 منبع: روزنامه همشهری برچسب‌ها حماس ایران و اسرائیل اسرائیل فلسطینمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: حماس ایران و اسرائیل اسرائیل فلسطین رژیم صهیونیستی بحران ها رسانه ها جریان ها حمایت ها تل آویو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۱۸۷۶۵۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فرهنگ سازی به زمان نیاز دارد
به گزارش همشهری آنلاین، فهیمه فرهمندپور؛ رئیس شورای فرهنگی و اجتماعی خانواده و زنان در روزنامه همشهری نوشت، سؤالی مطرح شده مبنی بر اینکه چه کارهایی باید می‌شد تا شاهد اتفاقات و توهین‌هایی که در بازی پرسپولیس و سپاهان به تماشاگران زن شد، نباشیم. در این موضوع چند نکته وجود دارد؛ نکته نخست این است که کارهای فرهنگی تدریجی و دیربازده است. فرهنگسازی چه به این معنا که مقوله‌ای می‌خواهد فرهنگ شود و چه به این معنا که می‌خواهیم مقوله‌ای از فرهنگ حذف یا اصلاح شود، به زمان نیاز دارد. فرهنگ ورزشگاه نه در مدت ۶ماه و یک سال ساخته شده و نه قرار است در این مدت ۶ماه و یک سال تغییر کند.
نکته دوم؛ این اتفاق نشان داد اینکه ادعا شود با حضور تعدادی از زنان در ورزشگاه می‌شود بر فرهنگ موجود در این فضا مسلط شد و آن را تغییر داد، در ساحت واقعیت، شدنی نیست. تامین امنیت زنان در ورزشگاه فقط این نیست که در ورودی و خروجی مجزا برای زنان درنظر گرفته شود یا سرویس‌های بهداشتی مناسب برای آنها پیش‌بینی شود. مسئله مهم در این موضوع، وضعیت فرهنگی ورزشگاه‌هاست. این وضعیت موجود در یک سال و ۶ماه شکل نگرفته که با یک سال و ۶ماه کار بتوانیم آن را تغییر بدهیم. متأسفانه ورزشگاه‌رفتن زنان طبیعتا چنین مخاطراتی را به همراه دارد و به‌نظر نمی‌رسد که صرفا با دستگیری یک نفر خاطی یا عذرخواهی او این مسئله حل شود و تضمینی وجود ندارد که تکرار نشود.
موافقان حضور زنان در ورزشگاه‌ها این موضوع را با حضور زنان در سینماها و پارک‌ها مقایسه می‌کنند و می‌گویند همانطور که زنان و مردان در سینما و تئاتر یا در خیابان و پارک می‌توانند در فضای مشترک کنار هم باشند، در ورزشگاه‌ها هم می‌توانند با هم فوتبال تماشا کنند. زنان را کنار بگذاریم و خود مردان را با هم مقایسه کنیم. مردانی را سراغ دارید که بعد از تماشای یک فیلم صندلی‌های سالن سینما را بشکنند؟ ولی بارها این اتفاق در ورزشگاه‌ها افتاده است. فضای ورزشگاه با سینما و تئاتر قابل مقایسه نیست و نگاه متفاوتی را برای حل مسائل می‌طلبد. افرادی که مخالف حضور زنان در ورزشگاه‌ها هستند، این دغدغه‌ها را داشتند. با اتفاقاتی که افتاده است می‌شود واقع‌بینانه اظهارنظر کرد که با صرف درست‌شدن زیرساخت‌هایی مثل نرده‌کشی، ورودی و خروجی مجزا و... مسئله حل نمی‌شود.
این مسئله را چطور می‌شود حل کرد؟ نظر بعضی این است که با درنظرگرفتن جرایم سنگین و برخوردهای انضباطی برای خاطیان، فضا را برای حضور زنان فراهم کنیم. در این موضوع هم باز زنان را کنار بگذاریم و ببینیم در حوزه ورزش آقایان، در مسابقات و سالن‌های ورزشی مردان، جریمه‌هایی که قبلا درنظر گرفته شده و برخوردهای انضباطی که انجام داده‌اند، برای مواجهه با تخلفات، خشونت‌ها و بی‌اخلاقی‌ها بازدارنده بوده است؟ به‌نظر می‌رسد که جواب به این سؤال منفی است. هیجان در ورزشگاه‌ها بالاست و غالبا مجازاتی که درنظر گرفته می‌شود، بازدارنده نیست.
در این شرایط عده‌ای از زنان هم علاقه‌مند به حضور در ورزشگاه‌ها هستند و دغدغه حضور در این فضاها را دارند و شاید گفته شود که این حق آنهاست که به علاقه‌شان پاسخ داده شود، اما باید دید پاسخ‌دادن به این علاقه ارزش چنین هزینه‌هایی را دارد یا نه؟ مقایسه فایده - هزینه است؛ اینکه ارزش دارد برای پاسخ به این علاقه زنان، آنها مورد اهانت قرار بگیرند؟ باید موضوع یک‌بار از این منظر و از این نگاه مورد بررسی قرار بگیرد. صرف آماده‌کردن زیرساخت‌های فیزیکی برای حضور زنان، امنیت‌بخش نیست.
منکر ضرورت کار فرهنگی یا مواجهه انضباطی با خاطیان نیستم؛ مسئله میزان اثربخشی چنین اقداماتی برای تضمین امنیت فیزیکی، اخلاقی و روانی خانم‌هاست؛ نکته‌ای که حتما باید در ارزیابی درخصوص پاسخ به نیازهای خانم‌ها برای حضور در میادین ورزشی مردان، مورد توجه و تأکید قرار گیرد.
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟